Wat doe je tegen coloradokevers?

In volle zomer vreten rode larven, de coloradokever, aan je aardappelloof. Als je er niets tegen doet, kunnen ze je hele aardappeloogst vernielen. De eigenlijke coloradokever is goed herkenbaar aan de tien zwarte strepen op zijn gele dekschilden.

Tot 800 eitjes per jaar

Ondergronds overwinterende kevers bevriezen als de bodemtemperatuur beneden -7 °C komt. Larven overleven zware winters door tot vijftig centimeter diep in de grond te kruipen. Bij de eerste voorjaarswarmte gaan ze zich dan verpoppen en twee weken later komt uit de pop een volwassen kever, die zijn leven bovengronds vlijtig tot midden oktober verderzet.

Deze eerste generatie kevers kan in een warm voorjaar al vanaf april uitvliegen. Gedurende een drietal weken leggen ze tot in juni hun eitjes af op de onderkant van de bladeren van de aardappelplant. In warme jaren kunnen tot drie keer per jaar (tot maximaal 800) oranjegele eitjes afgelegd worden die in groepjes aan de onderkant van het blad zijn gekleefd.

Afhankelijk van de temperatuur komen de larven na 5 tot 21 dagen uit de eitjes. Eerst zijn ze grijsachtig, maar ze eten al flink van het aardappelblad en worden steeds roder. Ze vervellen in drie tot vijf weken drie keer. Na twee tot vier weken zijn ze al ongeveer 1,5 cm groot.

Als ze genoeg gegeten hebben, laten ze zich vallen en kruipen ze in de grond om te verpoppen. Zo ontwikkelen zich soms zelfs tot drie generaties per jaar. De kevers zijn vooral overdag actief en vreten aan de bladrand van de aardappelplant. De larven eten echter veel meer en kunnen je aardappeloogst echt in gevaar brengen.

Wat kun je doen tegen de coloradokever?

Je aardappelbedden regelmatig inspecteren is belangrijk. Door tijdig de eitjes op de onderkant van de bladeren te vernietigen (platknijpen) en door larven en kevers te vangen, voorkom je heel wat onheil. Gebruik een emmertje of bakje met een laagje water om de kevers te vangen: zodra ze aangeraakt worden, laten ze zich immers vallen. De larven van lieveheersbeestjes eten larven van coloradokevers. In welke mate die predatie de plaag onder controle kan houden, is nog niet duidelijk. Leer de larven en poppen van lieveheersbeestjes in ieder geval herkennen, en laat die met rust.

Zijn er producten tegen de coloradokever?

Sinds 2008 vind je voor particulieren in de handel het product Conserve® van Edialux. Dit heeft als actieve stof spinosad, een mengsel van twee toxines die geproduceerd worden door een van nature in de bodem aanwezige schimmel. Deze toxines bestrijden rupsen, vliegen, trips en kevers in diverse teelten door contact- en maagwerking. Uit proeven van het Proefcentrum voor de Biologische Teelt (PCBT) blijkt dat de werking in diverse groenteteelten doeltreffend is.
Spinosad is toegelaten in de biolandbouw sinds 2008. Het is veel veiliger dan vrijwel alle chemische middelen. Tenminste, het is weinig toxisch voor de mens, voor zoogdieren en voor vogels. Spinosad spaart ook nuttige insecten als lieveheersbeestjes, roofwantsen, gaasvliegen en roofmijten. Om die reden is het in een ecotuin alvast te verkiezen boven het van oudsher gebruikte pyrethrum. Maar het is zeer giftig voor in water levende organismen én voor bijen en sluipwespen. Deze giftigheid geldt vooral bij de directe contactwerking, kort na spuiten. Op het blad en in de bodem wordt het middel snel afgebroken maar in water kan het in afwezigheid van zonlicht lang aanwezig blijven. Daarom mag je het zeker niet gebruiken in de buurt van vijvers, beken en poelen. Om bijen en wespen te sparen mag je het product niet gebruiken op planten in bloei of in de buurt van planten of onkruid in bloei. Een ander nadeel is dat er al verschillende gevallen van resistentie vastgesteld zijn tegen dit middel. Je mag het dus zeker niet zomaar verschillende malen na elkaar gebruiken. Een keer Spinosad spuiten wanneer je de coloradokeverlarve (massaal) aantreft, volstaat in principe.

Tegenwoordig vind je ook natuurlijke vijanden in een potje. Aaltjes zijn minuscule wormpjes met bacteriën die de kever doden. Je lost ze op in water verspuit op de bladeren. Je vindt ze bijvoorbeeld hier of hier.